انسانهای بد ، خودشان سرنوست خودشان را خراب می کنند ، هر چه قدر انسانهای خوب آنها را می بخشند یا مراعاتشان می کنند ، آنها گستاخ تر می شوند و فکر می کنند انسانهای خوب از آنها می ترسند ، تا جائی که کار به نفرین می کشد، و انسانهای خوب حواله آنها را به پروردگار جهانیان می دهند ، و آن وقت است که دودمان انسانهای بد نابود می شود.