حالیا مصلحت وقت در آن می بینم … که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم …….. جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم … یعنی از اهل جهان پاک دلی بگزینم …….. بندهء آصف عهدم دلم از راه مبر … که اگر دم زنم از چرخ بخواهد کینم …….. بر دلم گرد ستمهاست خدایا مپسند … که مکدر شود آئینهء مهر آئینم ( حافظ )

2 دیدگاه برای “

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *